Тәмсіл

Ертеде бір патша хас уәзірін шақырып, маған бір қарағанда куантатын, енді бір қарағанда жұбататын, жүзік жасат деп тапсырма береді.
Сол елдің атағы жеткен, зергерлері, қолөнер шеберлері, бар өнерін салып, бағалы жақұт — жабарқаттан мын түрлі жүзіктер жасапты.
Бірақ хаңға оның бірі де ұнамапты. Тек қарапайым ғана металалдан жазалған жүзік назарын аударыпты.
Жүзіктің бетінде бәрі өткінші деген жазу бар екен.
Хан қиын мәселеге тап болғанда, бір зор қуаныш келгенде де жүзігіне қарап басылады екен.
Жаратқанның жасап қойған өзгермес заңы, бәрі де өзгереді өтеді.
Басқа түскен қиындық та, сән салтанат, атақ даңқы мәңгі тұрмайды. Тіпті сенің жүзіңдегі сұлулықта уақытша. Оны да әдім торлап, тозады.
Десе де бұл бәрі уақытша болса, неменеге тырмысып жүрміз биікке ұмтылмай, жақсыға талпынбай қою емес.
Тек бәрінің уақытша екенін жете ұғып, адамдықты сақтап қалу деп түсінсек игі.