Сыйластықтың күші
Бір ауылда өте ақылды, көреген қария өмір сүріпті. Оның даналығын естігендер алыс-жақыннан кеңес сұрай келетін. Бір күні ауылдың екі тұрғыны қарияға даулы мәселемен жүгінеді.
– Ата, біз бір-бірімізді көптен бері танимыз. Бірақ соңғы кезде арамызда түсініспеушілік көбейіп кетті. Бір-бірімізді ренжітіп алудан қорқамыз. Не істесек болады? – деп сұрады олардың бірі.
Қария сәл ойланып:
– Екеуің де маған бір-бір стақан су әкеліңдер, – дейді.
Олар айтқанын орындап, су толы стақанды ұстап келеді. Қария күлімсіреп:
– Енді осы стақандарды толтырып тұрған суды жерге төгіңдер, – дейді.
Олар таңырқаса да, суды жерге төгеді.
– Ал енді сол суды қайтадан стақанға құйып алыңдаршы, – дейді қария.
– Қалай құямыз? Төгілген су жерге сіңіп кетті ғой! – дейді екеуі аң-таң болып.
Сонда қария күлімсіреп:
– Дәл солай, балаларым. Сыйластық та дәл осылай төгілген су секілді. Егер оны жоғалтып алсаңдар, қайтадан қалпына келтіру қиын. Сондықтан бір-біріңді қадірлеп, сөздеріңе абай болыңдар. Өйткені кей сөздер мен іс-әрекеттер кейін орны толмас өкінішке алып келуі мүмкін.
Осы сөздерді естіген екі азамат бір-біріне қарады да, үнсіз жымиып, қол алысты. Олар қарияның ғибратын жүректеріне түйіп, бір-біріне бұрынғыдан да сыйластықпен қарайтын болды.
Қорытынды:
Сыйластық – адам өміріндегі ең құнды қасиеттердің бірі. Ол бір төгілсе, қайта жинау оңай емес. Сондықтан оны бағалай білуіміз керек!