Аңыз

Күн сайын терезеге нан қойғанда, ол үйден кеткен ұлы үшін Аллаға жалбарынып дұға ететін. Ол ұлын жақсы өмір табуға кеткен кезден бері көрмеген еді, бірақ үнемі аман-есен оралуын тілеп отыратын.

Бір күні әйел күнде келіп, нан алып кететін бір бүкір кісіні байқады. Бірақ ол ешқашан рахмет айтпайтын. Тек үнемі міңгірлеп айтатыны:

– Жамандық өзіңізде қалады, ал жақсылық өзіңізге қайтып оралады! – дейтін де, жүріп кететін.

Бұл күн сайын қайталанып жүрді. Әйел алғысты естімеген соң, өзін алданғандай сезіне бастады.

Бір күні, ашу үстінде:

«Мына жиренішті бүкірден құтыламын!» – деп, екінші нанға у қосып жіберді.

Бірақ терезеге қояр сәтте, қолы дірілдеп кетті. «Мен не істеп жатырмын?» – деп, ойланып, у қосылған нанды отқа тастады. Сосын қайтадан таза нан пісіріп, оны терезеге қойды.

Сол баяғы бүкір келіп, нанды алып, тағы да:

– Жамандық өзіңізде қалады, ал жақсылық өзіңізге қайтып оралады! – деп кетіп қалды. Әйелдің ішінде алай-дүлей сезімдер тулап жатқанын әрине ол білмеді.

Сол кеште біреу есік қақты. Әйел ашқанда, есік алдында тозған киімдегі, жүдеу, аш әрі әлсіз ұлы тұр еді.

– Анашым, бұл нағыз ғажап! Үйден бар болғаны бірер шақырым жерге келгенде аштықтан есімнен танып, құлап қалдым.

Сол сәтте бір бүкір шал келіп, маған бүтін бір нан берді. Ол – күні бойғы жалғыз асы екен, бірақ менің оған көбірек мұқтаж екенімді айтып, маған ұсынды.

Ол сөздерді естігенде, әйелдің беті ағарып кетті, құлап қалмас үшін есікке сүйенді. Таңертеңгі у қосылған нан есіне түсті. Егер ол уланған нанды отқа тастамай, терезеге қойған болса – сол нан дәл өзінің ұлына бұйырар еді…

Сол сәтте әйел бүкір шалдың сөзінің мәнін терең түсінді:

«Жамандық өзіңізде қалады, ал жақсылық өзіңізге қайтып оралады!»

Ғибрат:

Жақсылық жасаудан ешқашан жалықпаңыз – оны бірден бағаламаса да, ол міндетті түрде өзіңізге жақсылық болып оралады.