«Айна мен терезе»
Бір жас жігіт дана ұстазына келіп:
— Ұстаз, мен адамдардың кемшілігін көп көремін. Олардың қателіктері мен мінездері мені ашуландырады. Оларға қалай дұрыс қарауды үйренсем болады? — деп сұрайды.
Ұстаз жігітті бөлмесіне ертіп барып, оған екі нәрсені көрсетеді: біреуі – айна, екіншісі – терезе.
— Бұл айнаға қара, не көресің? — деп сұрайды ұстаз.
— Өзімді ғана көремін, — дейді жігіт.
— Ал енді терезеге қара, не көресің?
— Көшедегі адамдарды, олардың тіршілігін көремін, — деп жауап береді жігіт.
Сонда ұстаз былай дейді:
— Көрдің бе, екеуі де шыныдан жасалған. Бірақ айнадағы шыныға күміс қапталған, сондықтан сен өзіңді ғана көресің. Ал терезе таза болғандықтан, ол сырттағы әлемді көрсетеді. Егер сен өзіңді ғана ойлап, өзгелердің қателігін іздесең, айнаны көргендей боласың. Ал жүрегің таза болса, терезедей болып, басқаларды түсініп, оларға жанашырлық танытасың.
Ғибрат:
Адам басқаларды сынамас бұрын, ең алдымен өзіне қарауы керек. Жүрек тазалығы мен адамгершілік – өзгелерді түсініп, оларды қабылдай білуде. Өмірде әрдайым терезедей ашық, шынайы болуға ұмтылу қажет.