Бақыт Төлегенқызы: МЕН АРТРОЗ БЕН ОСТЕОХОНДРОЗДАН БІР АЙ ІШІНДЕ АРЫЛДЫМ! ОТАНЫҢ ҚАЖЕТІ ЖОҚ!

Мен қарапайым егде жастағы әйелмін, кей-кейде түрлі аурулар мазалайды, бұл менің жасымдағы адамдарға тән нәрсе. Соңғы уақытта аяғым мен белім қатты ауырды, әр адымды жасау қиынға соғатын. Дәрігерлер диагноздарын қойды – тізе буындарының артрозы, және бел омыртқа бөлігінің остеохондрозы. Бұндай сырқаттар жас кезінде аяқта көп тұрған, әсіресе физикалық жұмысты көп жасаған адамдарда пайда болады деседі. Ал менің бар ғұмырым ауылда өткен, бала кезімнен күн мен түнім бақшада өтетін, екі қолым ешқашан бос жатпайтын. Менде де, анамда да осы бәле болатын. Ал қазір, дәрігерлердің айтуынша, қалалық жастарда да осындай сырқаттар кездесіп жатады.

Сырқат жылдам асқынып жатты. Алдымен ауырсыну әлсіз болатын, негізінен кешкі уақытта, аяқта тұрып ұзақ уақыт жасағаннан соң сезілетін. Уақыт өтісімен ауырсыну күшейе түсті. Буындар бұзылғандықтан, бурсит – буын ішіндегі қалтаның қабынуы пайда болды. Маған күнделікті істерді жасау қиынға соғатын болды, жүрген кезде аяқтың ауырғаны соншалық, жанды қоярға жер таба алмайсың. Оған қоса белде санға дейін таралатын ауыру пада болды. Жасқа қарамай, мен әрқашан белсенді болатынмын, ал денсаулық нашарлаған соң, өзімді нағыз мүгедек сияқты сезінетін болдым.

Ауылда зейнетақы аз, сондықтан мен әлі де почтада қызмет етемін. Отырып істейтін жұмыс қой, сонда көп күш алады. Оған қоса барлық шаруашылық менің мойнымда, тауық-қаздар, көктемде ұсақ мал алдық. Ал анам отадан кейін де дұрыс жүре алмады, оған да қарайлап жүруге тура келді. Күйеуім аңшы, бұрындары онымен бірге аңға шыққанды жақсы көретінмін. Содан соң қайдағы аң аулау… Сонымен, барлығын құртқан осы сырқаттар! Келінім көмектесе бастағаны жақсы болды, әйтпесе не қыларымды білмеп едім.

Облыс орталығы Өскеменге бардым. Дәрігер аяғыма қарап, қарап, істейтін түк қалмады, жүргіңіз келсе ота жасау керек деді.

Қатты ауырсынулардан соң біздің әсем табиғатымыз да мені қуантпайтын болды. Біртіндеп серуендер де сиреп кетті.

Дәрігерден шыға салып, жылай бастадым. Дәл сол ауруханада анам емделген еді. Соларға емдік физкультурасына қаншама рет барды. Дәрі-дәрмектерге қаншама ақша жұмсады. Түк шықпады. Ал содан соң ота жасады. Әрине, аздап жақсарып қалды. Бірақ бәрібір ұзақ жүре алмайды, ал соңғы жылдары үйден өз бетімен шығуға қауқарсыз.

Бірақ басқа шара жоқ, мүгедек болғанша, қалай болса да, аздап жүрген жақсы. Ал дәрігер ота жасамасақ, бір-екі жылдан соң мен мүлдем жүре алмайтындығымды айтты. Бірақ бір күні ұлым бөлмеме кіріп, өз телефонынан оқи бастады. Ол Интернеттен «Суставитин» балауыз-кремі туралы жазылған мақаланы тауып алыпты. Ол Ресейде жасалады, оны омарташылар көне рецепт бойынша ең құнды өнімдерден жасайды екен. Адамдар отасыз-ақ бір ай ішінде өз артриттері мен артроздарын емдеп шығарғандығы туралы жазыпты! Сенесіздер ме!!

Ұлым сол сәтте-ақ Интернет арқылы осы кремге тапсырыс берді. Бір айдан соң сәлемдеме тікелей біздің почтамызға келді де мен оны пайдалана бастадым.

Пайдалан бастаған күннен, бірнеше апта өтісімен, мен аяқтарымның ауырсынуы басыла бастағанын сездім. Белдегі ауырсыну бәсеңдей бастады.

Тағы бір аптадан соң, ауырсыну мүлдем жоғалды деуге болады, тек кешкілік шаршайтынмын. Тағы бір аптадан соң одан сайын жақсара түсті, аздап бақшада жұмыс істей бастадым. Белім толығымен жазылды, арқамды қалыпты жаза алатын болдым. Бір айдан кейін қайтадан ұзақ серуендерге шыға алатын болдым, тіпті күйеуіммен бірге құр аулап қайттық. Әлбетте, нәтиже бір күні ішінде болған жоқ, бірақ жағдайым жақсарып, аурудан айыққан кезде бақытымда шек болмады! Ал бір ай ішінде мен артроз бен остеохондроздан толықтай айықтым!

Буындарға арналған «Суставитин» кремі көмегімен бір айлық емделу нәтижесі .

Жазылғаннан бері жарты жыл өтті. Мен қайтадан еркін жүріп, шаруашылық жүргізіп, аңға шығып, немерелерімді баға аламын.