Әңгіме

Жаңыл кейуана бүгін ерте оянды. Жаңа шыққан күннің алтын сәулесі бөлме ішіне тарапты, нұрланып ерекше бір шырай танытып тұр. Көрпені

-Меңдіәлі қандай жан еді?-деді ақ тақия киген молда жігіт. -Жақсы адам еді. -Арлы кісі болатын. -Пейілді-еді бейшара,-десті жиналған жұрт. Тағы

1. Жақсы адам жақсылықтың нышанын байқайды. 2. Өзіңді есту үшін «үндемес» күндер керек. 3. Егер өлі атқа мінгеніңді байқасаң, тез

Бір жас жігіт ата-анасын ренжітіп, үйінен кетіп қалды. Өмір жолынан адасып, түрмеден бір-ақ шықты. Ол түрмеде отырып, өзінің өмірі, жасаған

Бір күні ағайынды үшеуі бірге келе жатып шұңқырда бұғып отырған БАҚЫТ-қа кез болып қалады. Ағайындылардың үлкені шұңқырға жақындап барып, Бақыттан

Тұрмысқа шықпаған кезім. Төсекке таңылып жатқан Ата-Анама көмек болсын деп, көшенің бас жағындағы наубайханада нан жабатынмын. Түркістанның тең жартысын, осы

Қала шетінде орналасқан шағын кофехананың ішінде нәзік әуен ойнап тұр. Дәурен әдеттегідей өзінің сүйікті бұрышында отырып, терезеден сыртқа көз тастады.

( Әңгіме ) Көліктен түсе бергенімде, шарбақты қақпа жақтан жұпыны киінген, шашын тықырлатып алған, сидаң бойлы, қара торылау келген әлдебір

Біздің ауылда жалғыз басты шал тұратын. Өмірінде үйленіп көрген емес. Жасы жетпістен сырғанап бара жатқан сол ақсақал бір күні маған

Баяғыда ақылы асқан данышпанды, бір ғалым іздеп барыпты. Данышпанның үйінде жататын орны, кітап пен тек орындық болады. Таңқалған ғалым:-Сіздің дүниеңіз